sobota, 29 marca 2014

Refleksyjnie...

Kiedyś pisałam... wiersze. Teraz piszę bloga... znak czasów, elektroniczne wyrażanie myśli i emocji. Pisanie o wszystkim, co chcę lub co inni chcą czytać.

Dziś odświeżam z zakamarków pamięci...


11.04.1997

Przepraszam

Jestem leworęcznym poetą
piszącym niezgrabne wiersze
by pamiętać chwile,
które i tak zapominam
Jestem dzieckiem – aktorem
pozbawionym sceny
Jestem małym ziarnkiem piasku
na bezludnej pustyni
kropelką wody
w bezkresnym morzu
migającą gwiazdą
w niezmierzonym wszechświecie
rozkwitającym pąkiem róży...
w ręku Stwórcy.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz